Hallo Wereld,
Ik kan haast niet wachten om jullie te schrijven maar volgens mij heb ik nieuws. Als je het mij vraagt maak ik dikke kans om hier te blijven! Waarom ik dat denk? Wel, Guido is met mij naar de veearts geweest, heeft mij laten onderzoeken en mijn nagels laten knippen. Maar nog belangrijker; hij heeft de chip nu officieel in België laten registreren. In België! Zeg nu zelf, zou je zoiets doen als je niet van plan was om me te houden? Van opwinding vergat ik helemaal om de veearts te bijten. Iets voor de volgende keer.
En nog iets. Nu we het over opwinding hebben. Ik ben niet de enige in huis.!
Buiten Jacky en Guido lopen hier ook nog een kat en nog een…euh…hond rond..
Ik kan haast niet wachten om jullie te schrijven maar volgens mij heb ik nieuws. Als je het mij vraagt maak ik dikke kans om hier te blijven! Waarom ik dat denk? Wel, Guido is met mij naar de veearts geweest, heeft mij laten onderzoeken en mijn nagels laten knippen. Maar nog belangrijker; hij heeft de chip nu officieel in België laten registreren. In België! Zeg nu zelf, zou je zoiets doen als je niet van plan was om me te houden? Van opwinding vergat ik helemaal om de veearts te bijten. Iets voor de volgende keer.
En nog iets. Nu we het over opwinding hebben. Ik ben niet de enige in huis.!
Buiten Jacky en Guido lopen hier ook nog een kat en nog een…euh…hond rond..
De kat heet Thelma (haar zus, Louise, is een tijdje geleden gestorven). Ze ligt het grootste gedeelte van de dag in een van haar mandjes. Als ze bij me op de zetel komt kijkt ze me even grumpy aan, maar daarna vleit ze zich koninklijk neder. Tenminste, zo noemt zij het, hare Majesteit. Een Ragdoll met de meest blauwe ogen die ik ooit zag.
Het blijft natuurlijk wel een kat, daar kan ze niks aan veranderen.
Het blijft natuurlijk wel een kat, daar kan ze niks aan veranderen.
Die andere hond is een Mexicaantje. Toen ik het ding voor de eerste keer zag wou ik Jacky en Guido verwittigen dat er een rat in hun huis liep. Bleek het een Chihuahua te zijn. Die zou het in Roemenië niet lang uitgehouden hebben. De baasjes weten dat het een Chihuahua is. De kat weet dat het een Chihuahua is. Alleen de Chihuahua weet niet dat hij een Chihuahua is. Het is de koning in huis. De keizer. Hij is een paar centimeter hoog, maar in zijn geest steekt hij boven alles en iedereen uit.
Ik laat het beestje, Rocky, gewoon doen maar ondertussen kunnen we het best goed met elkaar vinden. Als we gaan wandelen amuseer ik me om telkens een plasje over zijn plasje te doen. Wordt ie gek van.
De wandelingen hier zijn te gek. Ik hoef niet over mijn schouder te kijken of er gevaar is.
Er wordt niet naar me gegooid, niet met stokken gezwaaid om me weg te jagen. Ik hoef niet op zoek naar eten, hoef geen onderdak te vinden. Ik snuffel zoveel mogelijk, probeer Rocky in de weg te lopen, doe mijn dingetje en geniet gewoon van de uitstappen.
En na de wandeling weet ik dat ik onderdak heb.
En liefde.
Jacky heeft het plekje achter mijn oor gevonden! Als ze me daar kriebelt mag de tijd voor mij blijven stilstaan.
Nog niet zo lang geleden werd ik uitgelachen als ik zei dat er mensen waren die wel iets met ons inzitten, dat we wel een kans maakten om een nieuwe mand te vinden. Nu weet ik dat ik gelijk had, dat je de moed niet mag opgeven. Tegelijkertijd bewijs ik dat ook wij, straathonden, asielhonden, bastaards, zwervers, puppies en senioren niets liever doen dan loyaal zijn aan een baasje. Het zit in ons bloed. Ik blijf het hier vertellen. Aan de achterblijvers: geef de moed niet op. Ik zie hier dat we op sociale media circuleren, dat er mensen zijn die voor jullie blijven zoeken, blijven vechten. Hou vol, jongens! Stuur me af en toe een foto en ik geef het hier door.
Beloofd.
Ik laat het beestje, Rocky, gewoon doen maar ondertussen kunnen we het best goed met elkaar vinden. Als we gaan wandelen amuseer ik me om telkens een plasje over zijn plasje te doen. Wordt ie gek van.
De wandelingen hier zijn te gek. Ik hoef niet over mijn schouder te kijken of er gevaar is.
Er wordt niet naar me gegooid, niet met stokken gezwaaid om me weg te jagen. Ik hoef niet op zoek naar eten, hoef geen onderdak te vinden. Ik snuffel zoveel mogelijk, probeer Rocky in de weg te lopen, doe mijn dingetje en geniet gewoon van de uitstappen.
En na de wandeling weet ik dat ik onderdak heb.
En liefde.
Jacky heeft het plekje achter mijn oor gevonden! Als ze me daar kriebelt mag de tijd voor mij blijven stilstaan.
Nog niet zo lang geleden werd ik uitgelachen als ik zei dat er mensen waren die wel iets met ons inzitten, dat we wel een kans maakten om een nieuwe mand te vinden. Nu weet ik dat ik gelijk had, dat je de moed niet mag opgeven. Tegelijkertijd bewijs ik dat ook wij, straathonden, asielhonden, bastaards, zwervers, puppies en senioren niets liever doen dan loyaal zijn aan een baasje. Het zit in ons bloed. Ik blijf het hier vertellen. Aan de achterblijvers: geef de moed niet op. Ik zie hier dat we op sociale media circuleren, dat er mensen zijn die voor jullie blijven zoeken, blijven vechten. Hou vol, jongens! Stuur me af en toe een foto en ik geef het hier door.
Beloofd.
Slaapwel.
RSS Feed