Soms schrijven recensenten een zin waar je jaloers op bent. Op de website http://boekenwurm-en-pleeg.nl/het-potlood-guido-kees/ verscheen een recensie waarin ik de omschrijving
vond; 'Het potlood las als een trein waar ik niet uit kon stappen...'
Buiten het feit dat dit een mooi compliment is voor het boek, is de zin zo plastisch dat ik 'm ooit nog wel eens stiekem zal gebruiken. Maar laten we dat geheim gewoon onder ons houden. Mooi gevonden, beste recensent :-)
vond; 'Het potlood las als een trein waar ik niet uit kon stappen...'
Buiten het feit dat dit een mooi compliment is voor het boek, is de zin zo plastisch dat ik 'm ooit nog wel eens stiekem zal gebruiken. Maar laten we dat geheim gewoon onder ons houden. Mooi gevonden, beste recensent :-)
De integrale recensie:
Tom kan heel goed tekenen, hij heeft talent. Op school vindt hij het maar niks. Ook daar zit hij soms te tekenen, om de saaie lessen van economie door te komen. Tom valt niet echt op, hij gaat zijn weg. Zijn hart ligt bij het tekenen. Tom vindt Lisa een leuk meisje, ze is erg populair op school, maar Lisa ziet hem niet staan. Zijn moeder heeft een antiekwinkel. Op een dag ontdekt Tom daar een potlood. Het tintelt als hij het potlood vasthoud en er gaat een trilling door hem heen. Van zijn moeder mag hij het potlood houden. Vanaf dat moment gebeuren er vreemde en spannende dingen. Maar wat heeft het potlood hier mee te maken? Nu krijgt hij wel de aandacht van Lisa. Ze vindt het ook spannend en wil meer over dat magische potlood weten. Samen gaan ze op zoek. Wat ze te weten komen, is niet om vrolijk van te worden. Tom wil vechten voor alles wat er is gebeurd. Hij wil verder leven, samen met de mensen van hij houdt. Maar is er voor hem nog een toekomst weggelegd? Er gebeurt zo, veel hoe kan hij al die ellende stoppen? Soms weet hij zich geen raad, overal liggen de spoken op de loer.
Gelukkig komt er hulp. Van wie?
Lees het in dit prachtige boek.
Het Potlood las als een spannende trein waar ik niet uit kon stappen. Guido Kees kan beeldend schrijven. Het leek soms alsof ik in een film zat. Hij kan toveren met woorden. Een juweeltje voor jong en oud.
Tom kan heel goed tekenen, hij heeft talent. Op school vindt hij het maar niks. Ook daar zit hij soms te tekenen, om de saaie lessen van economie door te komen. Tom valt niet echt op, hij gaat zijn weg. Zijn hart ligt bij het tekenen. Tom vindt Lisa een leuk meisje, ze is erg populair op school, maar Lisa ziet hem niet staan. Zijn moeder heeft een antiekwinkel. Op een dag ontdekt Tom daar een potlood. Het tintelt als hij het potlood vasthoud en er gaat een trilling door hem heen. Van zijn moeder mag hij het potlood houden. Vanaf dat moment gebeuren er vreemde en spannende dingen. Maar wat heeft het potlood hier mee te maken? Nu krijgt hij wel de aandacht van Lisa. Ze vindt het ook spannend en wil meer over dat magische potlood weten. Samen gaan ze op zoek. Wat ze te weten komen, is niet om vrolijk van te worden. Tom wil vechten voor alles wat er is gebeurd. Hij wil verder leven, samen met de mensen van hij houdt. Maar is er voor hem nog een toekomst weggelegd? Er gebeurt zo, veel hoe kan hij al die ellende stoppen? Soms weet hij zich geen raad, overal liggen de spoken op de loer.
Gelukkig komt er hulp. Van wie?
Lees het in dit prachtige boek.
Het Potlood las als een spannende trein waar ik niet uit kon stappen. Guido Kees kan beeldend schrijven. Het leek soms alsof ik in een film zat. Hij kan toveren met woorden. Een juweeltje voor jong en oud.